BI-IR KULIShMAYMIZMI

Olti yoshli bolakay ayolga dedi:

— Xolajon, manavi konfetlardan yeng!

— Voy, rahmat bolajonim, rahmat!

— Xo’sh, mazali ekanmi?

— Judayam.

— Qiziq, shu konfetlarni itim bilan mushugimga bergandim, tuflab tashlashdi.

* * *

Muallima birinchi sinf o’quvchisidan so’radi:

— Eshmatvoy, ulg’aysang kim bo’lasan?

— Genaral bo’laman.

— Ie, urush bo’lsa-yu, seni dushman otib qo’ysa-chi?

— Unda dushman bo’laman.

* * *

Er xotini bilan uzoq vaqt bahslashdi. Oxiri joniga tegib dedi:

— Bo’pti, seniki ma’qul!

Xotin:

— Yo’q, men fikrimni o’zgartirdim.

* * *

Ikki erkak restoranda o’tiribdi. Biri ikkinchisidan so’radi:

— Qiziq, restoran ko’rinishidan tuppa-tuzukka o’xshaydi. Nega «Qaroqchi» deb nomlashibdiykin-a?

— Hisob-kitob qog’ozini olib kelishsin, o’zing ko’rasan!

* * *

Qiz kasalxonaga sevgan yigitini ko’rish uchun keldi. Qarasa, palata eshigi yonida oq xalat kiygan bir ayol turibdi. Sir boy bermaslik uchun asta so’radi:

— Men bemorni ko’rib chiqsam bo’ladimi?

— Kimi bo’lasiz?

— Singlisi.

— Voy, tanishganimdan xursandman. Men bemorning onasi bo’laman.

* * *

Armiya safiga chaqirish mavsumi. Psixiatr huzuriga bir yigit atayin telba qiyofasida, go’yo o’zini mototsikl qilib ko’rsatish uchun bor ovozda baqirib kirdi.

— Drin, dri-in! Dri-in! Mototsiklni qaerga qo’yaylik, do’xtir?

Psixiatr:

— Ana, burchakda mening mototsiklim turibdi, o’sha yerga qo’ya qoling!

* * *

Birinchi sinf o’quvchilarining suhbatidan.

— Qachon men uyga kech qaytsam, dadam kamar bilan savalaydi.

— Mening dadam esa savalamaydi.

— Nega?

— Endi kamarini yechib olaman deganda, shimi tushib ketadi. Shunda oyim: «Voy, bolaginam, boraqol, yana birpas o’ynab kelgin!» deb meni chiqarib yuboradi.

* * *

Vatson Sherlok Xolmsdan so’radi:

— Xolms, nega uylanmagansiz?

— Qo’rqaman.

— Nimadan?

— Tasavvur qiling, uyda divanda yonboshlagancha gazeta o’qib yotibsiz. Eshik ortida xotiningizning baqirgani, sal naridan itingizning vovillagani eshitildi. Xo’sh, kimni oldin ichkariga kiritish kerak?

— Xotiningizni-da!

— Yo’q, itni.

— Nega?

— Chunki it ichkariga kirgach, vovillashdan to’xtaydi.

 

* * *

O’g’ridan tanishi so’radi:

— Nega poyma poy botinka kiyib olibsan?

— Do’kondorlar ahmoq. Ular peshtaxtaga botinkaning bir poydanini qo’ysak hech kim o’g’irlamaydi deb o’ylashadi.