* * *
— Sudlanuvchi, siz ozodsiz!
— Nega?
— Bankni o’g’irlaganlik jinoyatingiz isbotlanmadi.
— Unda pullarni o’zimda qoldiraveraymi?
* * *
Gruzin qizga dedi:
— Bugun kechqurun menikiga keling! Uyda hech kim bo’lmaydi.
Qiz kechqurun unikiga keldi. Haqiqatan uyda hech kim yo’q ekan.
* * *
Maktabda dars ketyapti. Eshmatvoy sekin eshikni ochib kirishga ruxsat so’radi.
— Kirsam maylimi?
— Nega kech qolding?
— Yechinadigan xonada kartoshka qovurdim.
— Ie, mayli, kiraqol!
Birozdan so’ng eshik ochilib bir qizcha kirishga ruxsat so’radi:
— Kirsam maylimi?
— Ha, Kartoshkayeva, sen qaerda eding?
* * *
General anhor ko’prigidan o’tib ketayotsa, xizmatdan vaqtincha qochib ko’chaga chiqqan askarga duch keldi. Askar negadir unga salom bermay o’tdi.
— To’xta, nega generalga salom bermading?
— Harbir nizomning 147 bandida ko’prik ustida salomlashish taqiqlab qo’yilgan.
General hayron bo’lib uyiga keldi-da, nizomni ochib o’sha bandni o’qidi. U yerda quyidagi so’zlar yozilgandi:
«Askar topqir va jasur bo’lishi kerak».
* * *
— Sen ko’proq nimadan qo’rqasan?
— Tish do’xtiridan va qorong’ilikdan.
— Tish do’xtiri tushunarli. Qorong’idan nimaga qo’rqasan?
— Ie, qorong’ilikda ko’-o’p tish do’xtirlari berkinib turgan bo’lishi mumkin-da!
* * *
Boshliq xodimdan so’radi:
— Nega ishga ikki soat kech kelyapsiz?
— Uydan kech chiqqandim.
— Ertaroq chiqsangiz bo’lardi-ku!
— Ertaroq chiqishga allaqachon kech bo’lgandi.
* * *
— Dugonajon, qo’shnimiz Rayhon turk gilami sotib olibdi.
— Nima bo’pti?
— Endi hammani uyga poyafzalni yechib kirishga majbur qilyapti.
— To’g’ri, har qalay, gilam turklarniki-da!
— Ha, lekin o’sha gilam devorda osilib turibdi-ku!
* * *
Samolyot qo’ndi. Salondan shimi tushib ketgan chukcha chiqib kelardi. Styuardessa uni urisha ketdi.
— Uyat emasmi? Shimingiz tushib ketibdi.
— To’g’ri, sizlarni sira tushunib bo’lmaydi. Goh kamarni taqing deysiz, goh yeching deysiz… Oxirgi marta kamarni yeching degandingiz!
* * *
Qora tanli ayol bolasini ko’tarib avtobusga chiqdi. Haydovchi uni ko’rib dedi:
— Sizning bolangizday xunuk bolani umrimda ko’rmaganman.
Ayol xafa bo’lib yonida o’tirgan odamga arz qila ketdi.
— Qarang, bolamni haqorat qilyapti anavi haydovchi!
— Boring, shu gapi uchun o’ch oling haydovchidan! Ungacha men maymuningizni ushlab turaman.
* * *
Erkak tog’da adashib qoldi. Hammayoq oppoq qor. Uy degani ko’rinmaydi. Shunda uzoqda kulrang uycha ko’rindi. Erkak yugurib borib eshikni taqillata boshladi.
— Kim bor?
Ichkaridan bola ovozi keldi:
— Men borman.
— Onang-chi?
— Yo’q, chiqib ketdi.
— Qachon chiqib ketdi?
— Men kelganimdan keyin.
— Sen qachon kelding?
— Onam kelganidan keyin.
— Onang qachon keldi?
— Dadam ketgandan keyin.
— Menga qara, uylaringda hech odam bo’ladimi o’zi?
— Amaki, bu uy emas, hojatxona.
