* * *
Psixiatr qabulida:
— Do’xtir, menga xuddi yelkamda kichkinagina timsohchalar o’rmalab yurgandek bo’laveradi.
— Vey, nimaga timsohchalaringizni menga irg’itasiz-a? Nariroq turing!
* * *
Vrach hamkasbidan so’radi:
— Nega bemorlardan qanaqangi spirtli ichimlik ichishini so’rayverasan? Tashhis qo’yishingda yordami tegadimi?
— Yo’q, qancha haq olishmni belgilab olaman.
* * *
— To’tiqushingni gapiradigan deganding. Mana, senikiga necha marta bordim, lekin to’tining gapirganini eshitmadim-ku!
— U kimning oldida gapirish xavfsiz ekanini yaxshi biladi.
* * *
Ikki ot uchrashib qolishdi. Biri ikkinchisiga arz qila ketdi:
— Xo’jayin jonimga tegib ketdi. Goh ustimga minib choptiradi, goh pichan tashitadi. Nafas rostlashga vaqt bermaydi.
— Unda sen jonivorlarni himoya qilish jamiyatiga arz qil!
— Ho, savodim borligini bilib qolsa, yana kabinetiga olib kirib yozdirsinmi?!.
* * *
Tipratikon bolasi o’rmonda adashib qoldi. Yarim tungacha uyini qidirib daydidi va nihoyat kaktusga urilib ketib ovozining boricha baqirdi:
— Xudoga shukr-ey, oyim shu yerda ekan!
* * *
Ayol dugonasiga dedi:
— Erim bilan ajrashdim va unga bo’lgan munosabatim yomon tomonga o’zgardi.
— Nega unda nikoh uzugini haliyam taqib yuribsan?
— Uzukka bo’lgan munosabatim hech qaysi tarafga o’zgargani yo’q.
* * *
Qariya og’ilxonaga kirsa, ho’tigi yig’lab o’tiribdi. Undan so’radi:
— Ho’tikvoy, nega yig’layapsan?
— Anavi sigir meni «eshshak» deb haqorat qildi.
* * *
Muallima:
— Shu oddiy narsaniyam bilmaysanmi? E, agar o’g’lim bo’lganingda, o’zimni tomdan tashlab o’lardim.
O’quvchi:
— Ustoz, unda meni asrab ola qoling!
* * *
Ikki qariya suhbatidan.
— Eshmatvoy, bolalikda qizlarning orqasidan quvlaganlarimiz esingdami?
— Ha, quvlaganlarimiz esimda, lekin nega quvlaganimizni haliyam eslay olmayman.
* * *
150 kilolik baliq daryo tubiga tushgach, sherigiga dedi:
— O’lay agar, hozirgina bizga to’r tashlagan odamning og’irligi yuz kilodan kam emasdi!
loading…
