* * *
Yangi kotibadan rahbarning rafiqasi so’radi:
— Siz ham oldingi kotibaga o’xshab sho’x emasmisiz?
— Oldingi kotiba kim edi o’zi?
— Men.
* * *
Muharrir yaqinda ijod qilishni boshlagan yosh shoirdan so’radi:
— Bungacha she’ringizni yana kimgadir o’qib berganmisiz?
— Nimaydi?
— Anavi… Ko’kargan ko’zingizni ko’rib aytaman-da!..
* * *
— O’g’lim, bog’dagi gullarni sug’orib qo’y!
— Yomg’ir yog’ayapti-ku!
— Nima bo’pti? Yomg’irpo’shing bor-ku, axir!
* * *
Yigit qizdan so’radi:
— Bunchayam kelishgansiz?
— Men qomatim buzilmasligi uchun faqat qora non yeb kun kechiraman.
— Yo’g’-e, nahotki?
— Ha.
— Keling, unda tezroq turmush quraylik!
* * *
Qari juhud qo’shnisiga dedi:
— Qanday kunlarga qoldik-a! Benzin yana qimmatlashibdi-ya!
— Sizga nima? Baribir mashinangiz yo’q-ku!
— Ie, «zajigalkam-chi?
* * *
Ayol montyorga qo’ng’iroq qildi.
— Men sizdan eshik qo’ng’irog’ini tuzatib bering demaganmidim?
— Men siznikiga borganman.
— Voy, qachon? Uydan chiqmay sizni kutib o’tiribman-ku!
— Bordim. Eshik qo’ng’irog’ini chaldim, chaldim. Hech kim eshikni ochmadi.
* * *
Erkaklarga ayollarning xushomadlari:
— Men sizning yoningizda bo’lsam, o’zimni juda aqlli his eta boshlayman.
— Juda jiddiy, o’ychansiz. Qamoqdan chiqib kelyapsizmi?
— Ko’ylagingizga tegib qolgan lab bo’yog’ining rangi juda chiroyli ekan.
— Men erkaklar uchun qizil paypoqlar ishlab chiqarila boshlaganidan bexabar ekanman.
— Yaxshi, siz bilan yashash maroqli. Lekin afsuski… Pulingiz juda kam qoldi.
* * *
— Nega buncha qovog’ingni osiltirib olibsan? Biror narsa bo’ldimi?
— Kecha dollar sotib olgandim, pulim qolmadi.
* * *
Uch yigit bir-biriga maqtanyapti.
Birinchisi: — Men o’tgan yili yuz metr tepalikdan dengizga o’zimni tashlaganman.
Ikkinchisi: — Be, shuyam gap bo’ldimi? Men o’tgan yili samolyotda ketayotib, umrimda birinchi marta o’n ming metr yuqoridan parashyutda sakradim.
Uchinchisi (ma’yus kulimsirab): — Men maoshdan orttirgan pullarimni dollarda emas, so’mda saqlayman.
* * *
Bolakay ko’chada onasiga qichqirdi:
— Oyi, qarang, men velosipedimni qo’lsiz haydayapman!
Oradan sal o’tmay, ortga qaytib keldi-da, onasiga yig’lamsirab qichqirdi:
— Oyi, qalang, velosipedimni tissiz haydayapman!
