* * *

Olti yashar qizaloq o’ziga o’zi dedi:

— Borib buvijonimni uyg’otay-chi, qachon uyg’onarkan!

* * *

— Hoy qo’shni, o’g’lingiz meni sigir deb haqorat qildi!

— Obbo, yaramas-ey! Ming marta aytganman odamlarni tashqi ko’rinishiga qarab baholama deb!

* * *

— Bobo, birinchi muhabbatingizni eslay olasizmi?

— E, bolam, oxirgisiyam allaqachon esimdan chiqib ketgan.

* * *

To’qqiz yashar qizcha onasidan so’radi:

— Oyi, avloddan avlodga o’tib kelayotgan billur guldonimizni bilasiz-a?

— Ha, bilaman. Nimaydi?

— Mening avlodim o’sha guldonni hozirgina sindirib qo’ydi.

* * *

Muallima:

— Xo’-o’sh, Eshmatvoy, «sevish» so’zining kelasi zamon formasini ayt-chi!

— Turmushga chiqish.

* * *

Muallima o’quvchilarga yuz so’zdan iborat biror hodisani yozib kelishlarini vazifa qilib bergandi. Toshmat hodisani quyidagicha qog’ozga tushirdi:

— Kecha oyim do’kondan norkali paltoda uyga kirib keldi. Qolgan to’qsonta so’zni dadamning o’zi aytdi.

* * *

Sevishganlar bog’da o’tirishibdi. Qiz:

— Meni sevasizmi?

— Ha.

— Qattiq sevasizmi?

— Ha.

— Romeo Julyettani sevgandek-a?

— Ular kim? Bunaqa kitobni o’qimaganman.

— Jonim, meni Otello Dezdemonani rashk qilganday rashk qilasizmi?

— Buyam kitobdanmi? Buniyam o’qimaganman.

— Nimani o’qigansiz o’zi?

— «Mumu»ni o’qiganman. Hadeb huraversang, cho’ktirib yuboraman!

* * *

— Bolakay, nega baqiryapsan?

— Meni kaltaklashdi.

— Nimaga kaltaklashadi?

— Baqirganim uchun.

* * *

Bo’rivoy umrida birinchi marta qabristonga bordi. U yerdagi qabrtoshlarni, yodgorliklarin ko’zdan kechirib chiqqach, o’ziga o’zi dedi:

— Qiziq, unda yomon odamlar qaerga dafn etilgan ekan?

* * *

— Oyi, bugun avtobusda ketayotib bir ayolga joy bo’shatgandim, u o’tirmadi.

— Sen nima qilding?

— Qaytadan dadamning tizzasiga o’tirib oldim.

Olimjon HAYIT tayyorladi