* * *
Vrachlar zamonaviy avtomobil yo’llari haqida suhbatlashyapti:
— Bizning yo’llar dunyodagi eng yaxshi yo’llar, ha! Ular churrani to’g’rilashda, buyrakdagi toshlarni haydashda juda katta foyda beradi.
* * *
— Oshna, mening xotinim yaramas.
— Unda ajrash!
— Ilojim yo’q, u mening hayotimni asrab qolgan.
— Qanday qilib?
— Uylanmasimdan oldin miltiqni peshonamga to’g’rilagan-da, nikohimga olmasam, otib tashlashini aytib qo’rqitgan.
* * *
Muallima beshinchi sinf o’quvchisidan so’radi:
— Tasavvur qil, shimingning bir cho’ntagida o’n ming, boshqasida o’ttiz ming so’m pul bor ekan. Bu nima degani?
— Bu boshqa birovning shimini kiyib olibman degani.
* * *
Vrach harbiy xizmatga chaqirilgan yigitdan so’radi:
— Qo’lingga nima qildi?
— Qo’limdan qon olishgandi.
— Unda nega gipslab olding?
— Men qon berishni xohlamagandim.
* * *
Komandir:
— Oddiy askar, Eshmatov, safdan chiq!
Eshmatov hushidan ketib yiqildi.
Komandir:
— Unga nima bo’ldi?
Askarlardan biri:
— Safdan chiqdi!
* * *
Ikki mushuk to’tiqushlar qafasi yonida turib bahslashyapti:
— Men qizilini yeyman.
— Nega endi?
— Sherigi yashil ekan. Hali pishmaganga o’xshaydi.
* * *
Bemor vrachga uyqusizlikdan shikoyat qilyapti:
— Masalan, bugun kechasi o’n ikki marta uyg’ondim, shundan keyin umuman uxlay olmadim.
* * *
Tiqilinch avtobus haydovchisi yo’lovchilardan birini oldinga o’tishga undadi.
Yo’lovchi:
— Men manzilimga avtobusda yetib olish uchun pul to’laganman, piyoda ketish uchun emas!
* * *
Ayol dugonasiga dedi:
— Kecha erim bilan karavotda gaplashib o’tirgandik. Juda kulgili ish bo’ldi.
— Nima bo’ldi?
— Gaplashib o’tirsak, birdan tashqari eshik taqillab qoldi… Ikkalamiz ham shosha-pisha shkafga berkinib olibmiz.
* * *
Boks chempioni navbatdagi g’alabadan so’ng muxbirlarning savollariga javob beryapti.
— Siz tumor kuchiga ishonasizmi?
— Ishonaman. Yo’qsa, qo’lqopimning ichiga baxt keltiruvchi ot taqasini joylab olmagan bo’lardim.
