* * *
Erkak tug’ruqxonaga kelib chaqalog’iga deraza ortidan turib tikilgancha yonidagi do’stini turtdi.
— Qara, kulyapti, kulyapti!
— E, senga qaragani ham yo’q-ku!
— Ahmoq, men hamshirani aytyapman, hamshirani!
* * *
— Bu yil shaharda Xitoy grippi tarqalarmish.
— Unda qo’rqmasayam bo’ladi.
— Nega?
— Xitoylarniki baribir sifatsiz bo’ladi.
* * *
Muallim aspirant tarixchilardan so’radi:
— Aytinglar-chi, kim Nevskiydan ham jasurroq, Suqrotdan ham aqlliroq bo’lgan?
Orqa partadan kimningdir hazin ovozi eshitildi:
— Xotinimning birinchi eri…
* * *
Bemor ruhshunos huzurida.
— Do’xtir, kecha katta ko’chaga chiqib qip-yalang’och, oyog’imda faqat paypoq bilan yugurdim. Juda uyalib ketdim.
— Ilgariyam shunday qilib turarmidingiz?
— Ha.
— Har gal uyalarmidingiz?
— Yo’q.
— U holda kecha nimaga uyaldingiz?
— Paypog’imning bir poyi yirtilib qolgan ekan.
* * *
Ikki jinni samolyotda ketyapti.
— Qara, samolyotning qanoti titrab ketyapti. Hozir uzilib tushsa-ya?!
— Jinni, samolyot shunday qanot qoqadi-ku!
* * *
Bolakaylar suhbatidan:
— Mening dadam juda botir. Hatto, «Jasurligi uchun» medali ham bor.
— Mening dadam bo’lsa qo’rqoq. Oyim yo’qligida nuqul qo’shnimiz Oysha xolanikida uxlaydi.
* * *
Sudya:
— Siz qo’shningiz begemot deb atagani uchungina sudga murojaat etdingizmi?
— Ha.
— Nega unda oradan bir yil o’tib murojaat qildingiz?
— Kechagina haqiqiy begemotni ko’rib qoldim.
* * *
Miyaning o’n foizi aqldan tashkil toparkan. Qolgan to’qson foizi nima uchun kerak — hali hech kim bilmaydi.
* * *
Ikki nafar to’qsondan oshgan qariyalar o’tiribdi.
Birinchisi:
— Chamamda ajal bizni unutib qo’ydi shekilli.
Ikkinchisi:
— Ts-s-s! Eshitib qoladi!
* * *
— Amaki, dadamga ming so’mlikni maydalab berarkansiz.
— Xo’p, qani o’sha ming so’mlik?
— Dadam aytdiki, uch kundan keyin berarkan.
loading…