* * *
Talaba do’stidan so’radi:
— Nima deb o’ylaysan? Men bu semestrda hech bo’lmasa bitta avtomat olamanmi?
— Olasan. Seni bu yil armiyaga olib ketishadi.
* * *
— Toshmatvoy, nega darsga kech qolding?
— Bobom yonib ketdi.
— Voy, yomon yondimi?
— Ha, krematoriyadagilar hazillashishmaydi.
* * *
— Do’xtirning aytishicha, menda tog’ chang’isi bilan shug’ullanishga qobiliyat bor ekan.
— Qanday qilib aniqladi?
— Tekshirib ko’rib aytdiki, suyaklarim sinsa ham juda tez fursatda o’sa olarkan.
* * *
Lofchi ovchilar suhbatidan:
— Mana shu pichoqni barmoqlarimga yaqin olib kelsam bas, qon tirqirab oqa boshlaydi.
— E, manavi to’pponcham yigirma chaqirim naridagi nishonni ura oladi.
— Mening itim zo’r! Idishdagi sutga suv aralashtirib qo’ysam, sutni ichadi-yu, suvni idishda qoldiradi.
* * *
— Jonim, dadamdan turmush qurishimizga ruxsat so’radingizmi?
— Ha, unga qo’ng’iroq qildim.
— Nima dedi?
— «Kimligingizni bilmadim-u, lekin roziman!» dedi.
* * *
Ikki juhud uchrashib qolishdi.
— Ishonasanmi, qallig’im menga o’zim sovg’a qilgan nikoh uzugini qaytarib berdi. Endi boshqa yigitga turmushga chiqyapti. Eh, o’sha yigitning kimligini, qaerda yashashini aniqlasaydim!..
— Nima, mushtlashmoqchimisan?
— E, yo’-o’q!.. Nikoh uzugini unga sotmoqchiman.
* * *
Yangi kelin kuyovga dedi:
— Nuqul dadam bilan qarta o’ynaganingiz o’ynagan-a!.. Ora-sirada hech bo’lmasa, bir marta men tomongayam qarab qo’ysangiz, kamayib qolasizmi?
— Menga qara, biz dadangnikiga bekorga kelganimiz yo’q-ku, axir!.. Senga qarayversam, mashinaga pulni qanday yig’ib olamiz?
* * *
Vrach bemordan so’radi:
— Uxlashdan oldin 280354 gacha sanashni maslahat bergandim. Amal qildingizmi?
— Albatta.
— Xo’sh, foyda berdimi?
— Bilmadim. Tong otib qoldi.
* * *
Bir kuni chukchaga do’stlari yangi yil sovg’asi sifatida mandarin va qizil ikra jo’natishdi. Chukcha ularga javob yozdi:
— Sovg’ani oldim, rahmat! Mandarinni maza qilib yedik! Lekin anavi qizil mevalaringni tashlab yubordim. Baliq hidi urib qolgan ekan!
* * *
Kampir dugonasiga dedi:
— Men uyimga o’g’rilar kirmasligi uchun chiqib ketayotib radio ovozini baland qo’yib ketaman.
— Men bo’lsam, eshik tepasiga quyidagi so’zlar yozilgan xat qoldiraman: «Otasi, uydagi ilonlar qafasidan chiqib ketishibdi. Yig’ib oling!»
* * *
Xotin eridan so’radi:
— Dadasi, men bilan dunyoning narigi chetiga bo’lsa ham ketarmidingiz?
— Albatta. Biz sen bilan yorug’lik tezligida ketardik. Tasavvur qil, qaytganimizda uyimiz ta’mirlab bo’lingan, bolalar katta bo’lib qolishgan… Onang esa yo’q bo’ladi!
* * *
— Dadasi, men siz bilan jiddiy gaplashib olmoqchiman.
— Bo’pti, sen boshlab turaver, men g’izillab do’konga chiqib kelaman!
* * *
Xotin:
— Ertaga biznikiga onam kelarkan.
Jimlik.
— Gapimni eshitdingizmi?
Jimlik.
— Nima, onam kelishidan xursand emasmisiz?
Jimlik.
— Mana bu boshqa gap. Jahlingiz chiqmasligini bilardim.
Og’ir xo’rsinish.
— Menga baqirmang!
* * *
Xotin:
— Siz meni hech qachon sevmagansiz. Qasam ichib aytamanki, o’lganimdan so’ng ertasi kuniyoq boshqasiga uylanib olasiz.
Er:
— Qasam ichishning nima keragi bor? Shundoq ham gapingga ishonaman.
