* * *
Sahroda ikki tuya ketib borardi. Biri ikkinchisiga dedi:
— Odamlar biz haqimizda nima deb o’ylashsa, o’ylashsin-u, lekin hoziroq suv ichmasam o’laman!
* * *
Ko’prik bo’ylab fil va quyon ketib borishardi. Bir mahal ko’prik egila boshladi va fil dedi:
— Quyon, qara, ko’prik egilyapti!
— Albatta egiladi! Axir, ikki kishini ko’tara olmaydi!
* * *
Ot eshakka dedi:
— Biz odamlarning eng yaqin do’stimiz. Ularning og’irini yengil qilamiz, hayotini farovon etamiz.
— Bo’lishi mumkin. Lekin bir kun kelib sizlarning o’rningizni mashinalar egallaydi. Biz eshaklar esa eshakligimizcha qolaveramiz.
* * *
Toshbaqa narvon ustida o’rmalab ketayotib, kutilmaganda yerga quladi. Sekin o’rnidan turarkan, o’ziga o’zi dedi:
— Yaxshiyam fil emasman. Aks holda o’lib qolardim.
* * *
Ikki suvarak katta yo’l bo’yida turishardi. Yonlaridan urg’ochi suvarak o’tib qoldi va biri sherigiga dedi:
— Anavini yo’ldan urmaymizmi?
— Jinnimisan? Yo dixlofos orttirib olging kelyaptimi?
* * *
— Yaqinda xo’jayinnikida katta ziyofat bo’ladi! — maqtandi it.
— Ha-a! — og’ir xo’rsinib qo’yishdi tovuqlar.
* * *
Katta yo’l bo’yida uchta bir xil do’kon qurilgan. Birining eshigiga xaridor chaqirish uchun shunday deb yozib qo’yishgan:
— «Qadimiy firma do’koni»
Ikkinchisiga shunday deb yozishgan:
— «Zamonaviy do’kon»
Uchinchisidagi yozuv:
— «Kirish eshigi bu yoqda»
* * *
Kitob do’konida.
— Menga bir qarashda bosh ko’tarmasdan o’qiladigan detektiv bering!
— Mana bu kitob siz so’ragan detektiv. Faqat qotil saroy xizmatchisi ekanini oxirida bilib olasiz.
loading…
